Auteur: Kim Edwards
Uitgever: Uitgeverij Archipel
Jaar: 2012 (origineel 2005)
Bladzijden: 400
Over het boek:
Op een stormachtige nacht vol sneeuw aan het begin van de jaren zestig verlost een jonge dokter zelf zijn vrouw. Tot hun verrassing wordt er een tweeling geboren. Helaas blijkt een van de kinderen het Down-Syndroom te hebben. Omdat zijn vrouw door de verdoving te versuft is om te merken wat er aan de hand is, vertelt de dokter haar dat het meisje gestorven is. Hij geeft de baby mee aan een verpleegster, die haar meeneemt naar huis in plaats van naar een inrichting. De verpleegster voedt het kind op als was het van haarzelf.
Dan ontspint zich een verhaal rond deze personages: de arts en zijn vrouw, de verpleegster die een partner krijgt en de kinderen die gescheiden opgroeien, maar elkaar door een speling van het lot uiteindelijk toch zullen ontmoeten. Een verhaal vol onverwachte wendingen rond de last van geheimen, verlies en verlangen.
Mening Marjon:
In een opwelling kocht ik dit boek (koopje voor 10,00) en het voldeed absoluut aan mijn verwachtingen en misschien zelfs meer dan dat. Het is zo akelig reëel geschreven, dat je er helemaal in meegezogen wordt. Het boek wisselt qua hoofdpersonen steeds per hoofdstuk. Dan weer is het de dokter – de vader van de tweeling, dan weer de moeder, dan weer de verpleegkundige die het meisje met Down Syndroom opvoedt en later ook Paul – de mannelijke helft van de tweeling de hoofdpersoon. Totaal niet verwarrend; integendeel zelfs. Het laat goed zien hoe iedereen alles weer anders interpreteert.
De schrijfster heeft in dit boek heel goed weten te vangen hoe zo’n afschuwelijk geheim als er in de levens van deze mensen huist, het leven en de mensen kan onderdrukken. Iedereen gaat al dan niet wetend gebukt onder die geheim. Die sombere toon voert door het hele boek heen, totdat dingen veranderen, de zon gaat schijnen. En die kentering is opvallend groot. Petje af voor de schrijfster van dit boek.
*****
Marjon