Auteur: Adam Armstrong
Uitgever: De Boekerij i.s.m. Zwarte Beertjes
Jaar: 2006
Aantal blz.: 320
Over het boek:
Imogen was pas acht toen zij getuige was van het gruwelijke ongeluk waarbij haar grotere broer omkwam. Zijn vriendje Connla werd destijds door de politie verhoord, maar de toedracht is altijd onduidelijk gebleven.
Dertig jaar later woont Imogen in Schotland waar zij lesgeeft en schildert. Ze is hartstochtelijk begaan met het behoud van de natuur en kan beter met dieren overweg dan met mensen. Die immers zien de natuur vaak als een vijand, zoals de adelaars die het op de zalm in de beken hebben voorzien en het zeldzame zwarte luipaard waarvan wordt gezegd dat hij in de Hooglanden rondwaart en vee doodt. De zwarte luipaard is ook de reden dat de Amerikaanse natuurfotograaf Connla naar Schotland afreist. Zo komen Imogen en Connla elkaar dertig jaar later weer tegen – en worden oude wonden opengereten.
Het luipaardspoor is een onvergetelijk liefdesverhaal tegen de achtergrond van de Schotse Hooglanden. De natuur is hier alom aanwezig: soms prachtig, dan dreigend, gevreesd of vereerd. Imogen en Connla zijn twee levensechte mensen, volwassen personages – ieder met zijn eigen verwachtingen en angsten, trauma’s en hoop.
Mening Marjon (20-5-2007):
Mooi mooi mooi! Ik moest het ook iedere keer zeggen als ik hem even weglegde: Wat een ongelofelijk mooi boek. Ik zat er zo in, in die natuur daar. Ik las er niet alleen over; ik was dáár gewoon. En daar kan ik lang en breed over schrijven hier, maar het is gewoon zó’n mooi boek. En daarmee is alles gezegd. Gewoon gaan lezen!
*****
Marjon.
Weer ééntje voor de bibliotheeklijst…….
Echt de moeite waard, Clasien. Het boek is er helaas niet digitaal, anders kocht ik het gisteren nog. Tweedehands kom ik het wel vaak tegen.
Ik heb dit boek inmiddels al 3 of misschien wel 4 keer herlezen, ik heb het al heel lang en het blijft een prachtig boek. De beschrijvingen van de omgeving, maar ook hoe de mens en de natuur met elkaar omgaan, de mooie manier ( Connla en Imogen) en de foute manier ( de jagende buurman). Een van de mooiste boeken die ik thuis heb staan.
Ghita, ik heb het ook al vaker dan twee keer gelezen. De Wolvenvrouw, De vrouwen van Fossil Nash en De Golvendanser zijn ook zo mooi. Maar ik denk dat ik dit het mooiste vind.