Schrijver: Santa Montefiore
Uitgever: Boekerij
Jaar: 2009
Aantal blz: 328
Over het boek:
Luca Chancellor beseft op een dag dat zijn leven leeg is: zijn huwelijk is voorbij, hij ziet zijn twee dochtertjes nauwelijks en zijn veeleisende baan is niet echt bevredigend. In de hoop meer betekenis aan zijn leven te kunnen geven vertrekt hij naar Italië, naar het liefdevol gerenoveerde palazzo van zijn ouders.
Maar het leven aan de zonovergoten kust van Almafi is niet zo vredig als Luca had verwacht. Het palazzo is gevuld met de excentrieke vrienden van zijn moeder en met geesten uit een duister verleden. Hij ontmoet een mysterieuze vrouw en een klein jongetje dat een ongelofelijk geheim met zich meedraagt. Als Luca een gewelddadig mysterie begint te ontrafelen wordt hij gedwongen om zijn grootste angst onder ogen te zien.
Mening Lara (30 april 2009):
Hoera, was mijn eerste gedachte toen ik van Ghita hoorde dat Santa een nieuw boek uit zou brengen en ik reserveerde het meteen bij Bol.
Bij het lezen van het eerste hoofdstuk was ik wel even huiverig aangezien het boek zich afspeelt in 2001. In een vorig, moderner boek van haar vond ik het ook jammer dat ze de romantiek van vroeger tijden uit het oog verloor. Maar wat kwam ik daar van terug…
Terwijl ik steeds dieper het verhaal indook, kreeg ik opeens een gevoel van herkenning bij sommige namen en plaatsen. En opeens besefte ik dat Santa ons vertelt hoe het verder is gegaan met het verhaal na Valentina’s laatste reis!
Helemaal blij las ik verder want bij alle goede boeken vind ik het moeilijk om na de laatste bladzijde afscheid te nemen van die bijzondere mensen en nu zou ik ze dus weer “ontmoeten”. Ik heb met volle teugen genoten van het weerzien met o.a. Alba en Fitz en minstens zoveel van het leren kennen van al die nieuwe personages. Dit boek heeft maar een nadeel: gistermiddag moest ik ze weer gedag zeggen… zucht!
*****
Mening Ghita (24 mei 2009):
Ik heb het boek uit. In de schaduw van het palazzo vond ik een prachtig boek, niet haar beste (dat vind ik de Zigeunermadonna, gevolgd door De Franse tuinman), maar wel heel boeiend. Ik was vorige week begonnen, de eerste hoofdstukken, dit weekend las ik vanaf het moment dat Luca naar Italie ging, en ik bleef lezen, heerlijk op mijn zonnige balkon, kon ik de sfeer goed proeven.
Een mooie thema ook: Wat is er nu echt belangrijk in het leven? Een vraag die ik mezelf ook wel eens stel en Luca krijgt in Italie meerdere keren deze vraag te horen: Wat wil jij nou zelf, wat wil je met je leven. Het antwoord komt….
en vandaag las ik het boek uit, jammer dat het uit is, maar ik heb weer genoten.
****
Mening Marjon (28 juni 2009):
Helaas, helaas, wat een tegenvaller dit boek. En wat anders is mijn kijk op het boek dan het jouwe, Lara. Ik begon er enthousiast in – leuk, al die mensen uit Valentina’s Laatste Reis terugzien… Maar ik vind het net een goedkoop romannetje. Teveel gericht op het uiterlijk. Mensen die aardig gevonden worden omdat ze mooi zijn. Mensen die geloof ik allemaal alleen maar seks willen hebben met de ander. Jammer, want eigenlijk zit er toch een heel goed verhaal in. Net alsof het niet goed uitgewerkt werd. Blijft voor mij alleen nog De Franse Tuinman over, die ècht goed zou zijn. Maar voorlopig sla ik Santa Montefiore even over. ;-))))
***
Lara, Ghita en Marjon.