Auteur: Polly Williams
Uitgever: Sijthoff
Jaar: 2013
Bladzijden: 256
Over het boek:
Sophie Brady is grappig, mooi en gaat als een wervelwind door het leven… ook als ze er niet meer is. Na een tragisch ongeluk komt Sophie op haar eigen begrafenis – voor het eerst is ze op tijd, dat wel. Sophies man Ollie zorgt nu in zijn eentje voor hun zoontje Freddie en probeert ondertussen te ontdekken hoe de wasmachine werkt. Sophie is vastbesloten om hem aan een nieuwe liefde te helpen. Jenny, Sophies beste vriendin, doet wat ze kan voor Ollie. Wanneer ze een geheim ontdekt, vraagt ze zich af hoe goed ze haar vriendin eigenlijk kende…
Mening Marjon:
Het is een boek met een mooie diepgang en luchtigheid tegelijk. Je gaat om Sophie geven, maar ook om Jenny. Je leest dan ook over het leven van Jenny zelf, want ze komt achter het geheim dat Sophie voor haar had. De eerste keer dat ze beseft dat er iets is, is als ze het To Do lijstje van Sophie ziet met daarop de taak: Jenny vertellen 🙁 Sophie was namelijk een mens van lijstjes. Al met al een aanrader dus…? Nou… Niet helemaal. Ik vind het boek vermoeiend lezen. Lange zinnen, vele afleidingen, die er dan weer wel en dan weer niet toe doen. Die afleidingen onderbreken het verhaal, halen de vaart er uit. Ik kon er mijn aandacht moeilijk bijhouden. Ik las het uit omdat toch wilde weten hoe het met Jenny en met Ollie verder ging. Maar voor mij was het een opluchting toen het uit was.
***
Marjon.
Ik ben in de zomervakantie ook aan dit boek begonnen, maar halverwege toch weer gestopt. Inderdaad, omdat het niet lekker vlot wegleest (terwijl ik het boek grappig vind beginnen). Wie weet dat ik later nog een keer een poging ga doen om het boek uit te lezen 😉
Ja het boek begint inderdaad veelbelovend, maar het leest gewoon onprettig.