Auteur: Nicky Pellegrino
Uitgever: Uitgeverij De Fontein
Jaar: 2018
Bladzijden:
Over het boek:
Als de vrouw voor wie Stella 25 jaar lang heeft gewerkt plotseling overlijdt, ontdekt ze dat zonder haar werk weinig heeft dat haar in Londen houdt. Ze gaat een huizenruil aan met een Italiaanse man, die zijn villa in de zon voor een paar maanden aanbiedt.
Terwijl Stella geniet van het heerlijke eten en de Italiaanse gastvrijheid, wordt ze steeds nieuwsgieriger naar de eigenaar van deze Villa Rosa. Maar kun je wel een goed beeld van iemand krijgen alleen door zijn spullen?
Mening Marjon:
Villa Rosa speelde al eerder de hoofdrol in een boek van Nicky Pellegrino en het was leuk om het ook weer zo voor je te zien. Ik herkende verder geen mensen uit het verhaal, maar ik las dat boek ruim 5 jaar geleden en dat betekent dat ik inmiddels zo’n 1000 boeken verder ben.
In dit boek speelt de Londense Stella de hoofdrol en ze ruilt haar huis tijdelijk met dat van Leo, de eigenaar van Villa Rosa. Terwijl ze in elkaars huis wonen ontspint zich er een bijzondere vriendschap tussen deze twee mensen door elkaar te mailen. Dit terwijl ze elkaar nog nooit ontmoet hebben.
Stella maakt ook vriendschappen in Italië en leert haar weg te vinden nadat ze eigenlijk op een dood spoor is gekomen. De sfeerbeschrijvingen zijn weer heerlijk, je bent zelf ook daar in Italië en al dat lekkere eten wat voorbij komt doet je watertanden. Het boek leest ook heerlijk weg, ook al is het wel voorspelbaar. Dat past natuurlijk bij zo’n feelgood roman. Waarom dan toch geen 5 sterren? Omdat ik twee vriendinnen (Tosca en Francesca) helemaal niet leuk neergezet vind. Ik vind ze egocentrisch en zeurderig. Dat is natuurlijk een persoonlijke benadering; iemand anders kan ze gewoon aardig vinden. Maar op de een of andere manier maakten ze het verhaal voor mij minder soepel. En dat is waar het altijd om gaat met lezen: je gevoel. Verder is en blijft dit boek een aanrader voor feelgood-liefhebbers!
****
Marjon.
Het eerste boek met Villa Rosa in de hoofdrol:
Leuk, volgens mij heb ik het eerste deel al eens gelezen.
De boeken van Nicky Pellegrino lezen lekker weg, beetje net als Santa Montefiore.
Het is dat ik nog een aantal boeken heb liggen, want dit is toch wel een lekker vakantie leesboek, voor straks in oktober als we een weekje weggaan
groetjes Ghita
Ik heb eigenlijk ook altijd boeken genoeg. Ik koop vaak aanbiedingen (ebooks) en ben geabonneerd op Kobo Plus… Maar er blijven boeken uitkomen en ik blijf er in trappen! Lekker voor uitzicht! Wij gaan eind september – begin oktober ook nog 10 dagen weg. Heerlijk!