Auteurs: Chantal van Gastel & Priscilla van Gastel
Uitgever: Harper Collins
Jaar: 2016
Bladzijden: 384
Over het boek:
Wat doe je als je kind een steeds groter gevaar vormt voor zichzelf én anderen?
Valerie staat op een keerpunt. Voor de tweede keer in haar leven. En beide keren werd ze hiertoe gebracht door haar grote liefde Oscar. De eerste keer was jaren geleden, toen ze haar voorspelbare leven inruilde voor een vrijgevochten bestaan met hem.
De tweede keer is nu, nu hij op het punt staat haar en hun zoon Mick te verlaten. Niet omdat hun liefde voorbij is, maar omdat Mick lijdt aan een persoonlijkheidsstoornis die zo ontwrichtend is dat Oscar het niet meer kan verdragen. Plots staat Valerie er alleen voor. Terwijl het gedrag van Mick angstaanjagend uit de hand loopt, probeert Valerie uit alle macht zichzelf en haar kind te beschermen. Maar hoe doe je dat, als het grootste gevaar van hemzelf afkomstig is?
Mening Marjon:
Zonder jou is een aangrijpend boek dat zo indringend geschreven is, dat je het gevoel hebt dat het echt gebeurd is. De schrijfstijl is beeldend en je voelt wat Mick’s moeder Valerie voelt. Ze is heel goed neergezet en ze laat zien hoe ver een moeder gaat uit liefde voor haar kind. Is het echt mogelijk onvoorwaardelijk van je kind te houden, zelfs als het geen geweten heeft? Valerie maakt ook jacht op haar eigen vader, omdat ze zich afvraagt of de afwijking van haar zoon van die kant van de familie komt. Vanaf de eerste bladzijde voel je de beklemming en dat blijft het hele boek door. Het verhaal wordt afwisselend verteld door vooral Valerie en Mick. Juist die gedachten van Mick doen enigszins begrip opbrengen. Maar tegelijk vraag je je af hoe het kan dat hij dingen niet ‘normaal’ ziet. Het boek is een echte pageturner en daarom ook las ik het in een dag uit. Aanrader!
Ik ontving het boek van de uitgever, waarvoor mijn hartelijke dank.
*****
Mening Clasien:
Dit is het eerste boek van dit schrijversduo en zeker goed, een zwaar onderwerp wordt besproken. Wat te doen wanneer je zoon persoonlijkheidsstoornissen heeft, dit uit zich door het leuk te vinden mensen en dieren pijn te doen met voorbedachte rade.
Wanneer ga je over op het treffen van maatregelen, hoever laat je het komen?
Dit dilemma ondervinden zijn ouders Valerie en Oscar, Valerie wil Mick zelf opvoeden, het is haar eigen bloed en ziet veel door de vingers, praat dingen goed. Oscar daarentegen is streng kan zijn emoties niet de baas en denkt aan kostschool of speciale opvang voor Mick.
Dit loopt zo hoog op dat ze uit elkaar groeien, ondanks de liefde die ze nog voor elkaar voelen.
Het verhaal is heftig, hoe zou jijzelf omgaan met dit moeilijke kind, houd jij je hand boven zijn hoofd of sluit je jezelf af.
Wanneer zie je de gevaarlijke situatie waarin jij verkeert en anderen. Wanneer gaat Mick zijn grens over……..
Toch krijgt dit boek voor mij 3,5* omdat ik het allemaal te langdradig vind worden, er gebeuren genoeg ellendige dingen, Mick weet van geen wijken maar vooral Valerie laat het doorgaan, wat geeft de doorslag. Zou ingrijpen voor iedere partij niet beter zijn………
***1/2
Marjon en Clasien.
Dit is het eerste boek van dit schrijversduo en zeker goed, een zwaar onderwerp wordt besproken. Wat te doen wanneer je zoon persoonlijkheidsstoornissen heeft, dit uit zich door het leuk te vinden mensen en dieren pijn te doen met voorbedachte rade.
Wanneer ga je over op het treffen van maatregelen, hoever laat je het komen?
Dit dilemma ondervinden zijn ouders Valerie en Oscar, Valerie wil Mick zelf opvoeden het is haar eigen bloed en ziet veel door de vingers, praat dingen goed. Oscar daarentegen is streng kan zijn emoties niet de baas en denkt aan kostschool of speciale opvang voor Mick.
Dit loopt zo hoog op dat ze uit elkaar groeien, ondanks de liefde die ze nog voor elkaar voelen.
Het verhaal is heftig, hoe zou jijzelf omgaan met dit moeilijke kind, houdt jij je hand boven zijn hoofd of sluit je jezelf af.
Wanneer zie je de gevaarlijke situatie waarin jij verkeert en anderen. Wanneer gaat Mick zijn grens over……..
Toch krijgt dit boek voor mij 3,5* omdat ik het allemaal te langdradig vind worden, er gebeuren genoeg ellendige dingen Mick weet van geen wijken maar vooral Valerie laat het doorgaan, wat geeft de doorslag. Zou ingrijpen voor iedere partij niet beter zijn………