Ach Moedertje (Ma 2)

Auteur: Hugo Borst
Uitgever:
Jaar: 2017
Bladzijden: 248

Over het boek:
Het vervolg op bestseller Ma. De moeder van Hugo Borst lijdt sinds enkele jaren aan de ziekte van Alzheimer en woont inmiddels op een gesloten afdeling in het Verpleeghuis. In Ach, moedertje volgen we haar dagelijkse leven – en dat van haar acht medebewoners.

Van heel dichtbij schrijft Hugo over zijn moeders achteruitgang, over het verdriet om wat verloren gaat, de terugkerende valpartijen én het plezier in de bonte woongroep, want gelachen wordt er heus. Maar er is ook ergernis. Hugo maakt zich kwaad over de gigantische werkdruk van de verzorgenden in het Verpleeghuis, en de arrogantie van de zorgbestuurders. Trouw gaat hij bij ma op bezoek, en zittend aan haar zijde vraagt hij zich af wat er van haar leven nog over is.

Mening Marjon:
Aangrijpend, eerlijk en eigenlijk heel confronterend want: herkenbaar. Je zou bijna denken dat Hugo Borst heeft geschreven over het verpleegtehuis waar mijn moeder woont, maar ik weet dat dat niet zo is. Daarnaast vecht hij tegen dezelfde gedachten en gevoelens als ik, dochter van een moeder die ook in een Verpleegtehuis woont (mijn moeder heeft Parkinson met de daarbij behorende Lewy Body dementie). Bewoners die afvallen omdat er niet genoeg geholpen wordt met eten, die niet op tijd naar toilet geholpen worden, die er onverzorgd uitzien (kleding vol vlekken bijvoorbeeld). Verzorgenden die de werkdruk amper aankunnen, vaak doorwerken in eigen tijd, soms 40% van hun tijd achter de computer moeten doorbrengen. Herkenbaar van begin tot eind. Hugo schrijft heel direct met soms een vleugje humor over het wel en wee van zijn moeder en haar medebewoners. Het boek is zeker niet zwaar. Maar het heeft me wel geraakt. Er komt nog een derde deel. Wat een aanrader!

*****

Marjon.

Vorige deel: