Auteur: Marcia Willett
Uitgever: Boekerij
Jaar: 2016
Bladzijden: 304
Over het boek:
Billa en haar broer Ed wonen in een prachtig verbouwde watermolen op het pittoreske platteland van Cornwall, waar ze ook opgroeiden. Hun jeugd was volmaakt idyllisch, tot hun vader stierf en hun moeder hertrouwde met een manipulatieve man die zijn minstens zo manipulatieve zoon Tristan in hun leven bracht. Zowel Ed als Billa denkt dat de problemen van het verleden voorbij zijn, tot er op een dag ansichtkaarten beginnen te komen… Geschokt proberen Ed en Billa zich staande te houden in de vloed van herinneringen die de kaarten teweegbrengen, zeker als ze ontdekken dat hun stiefbroer Tristan erachter zit. Zal alle liefde en toewijding die ze van elkaar en hun omgeving krijgen genoeg zijn om Tristan het hoofd te bieden? Is alles wat hij vertelt een leugen, of zit er ook een kern van waarheid in?
Mening Marjon:
De omschrijving klinkt veelbelovend, maar mijn ervaring met Marcia Willett is dat het verhaal meestal amper inhoud heeft. En dat is hier ook het geval. Het gaat eigenlijk nergens over en de spanning die ze er probeert in te brengen komt niet tot zijn recht. Wat is er wel mooi? De sfeerbeschrijvingen. Daar is ze erg goed in. De sfeer van Cornwall, de lente die opkomt, de sfeer in de huizen en onderling tussen de hoofdrolspelers. Je waant je daar en je wentelt je in de gezelligheid. Daarom lees je zo’n boek verder en kan je het ook echt waarderen. Wel vind ik dat de uitgever de plank heeft misgeslagen wat betreft de titel; deze is oorspronkelijk: Postcards from the past. En daar gaat het ook om: postcards oftewel ansichtkaarten. Er komt geen brief in het hele boek voor, dus ik vraag me af waar deze Nederlandse titel op is gebaseerd. Verder staan er veel fouten in het ebook; verkeerde woorden, woorden die blijkbaar zijn verdwenen en zelfs ergens ‘vertelt’ waar het echt ‘verteld’ had moeten zijn omdat het er als voltooid verleden tijd staat. Maar dan nog; houd je van sfeerbeschrijvingen en gezelligheid: lezen dit boek.
****
Marjon.