De verborgen taal van bloemen

verborgentaal

Auteur: Vanessa Diffenbaugh
Uitgever: Uniekboek | Het Spectrum
Jaar: 2011
Aantal bladzijden: 382

Over het boek:
Ooit werd de Victoriaanse taal van bloemen gebruikt om liefde uit te drukken: kamperfoelie voor toewijding, azalea’s voor hartstocht en donkerrode rozen voor betovering. Maar Victoria Jones gebruikt deze taal voor overbrengen van emoties als verdriet, wantrouwen en eenzaamheid. Door haar traumatische jeugd, die ze heeft doorgebracht in talloze pleeggezinnen en tehuizen, durft ze zich voor niemand meer open te stellen. Alleen met de hulp van bloemen en hun betekenissen weet ze contact met de wereld te leggen.
Inmiddels is Victoria achttien jaar. Ze kan nergens naartoe en slaapt onder de blote hemel in een parkje, waar ze een kleine bloementuin heeft aangelegd. Als ze werk vindt bij een bloemist uit de buurt, ontdekt ze dat ze een gave heeft: door de juiste bloemen uit te kiezen geeft ze haar klanten precies wat ze nodig hebben. Pas als Victoria haar hart verliest aan Grant, een koopman die ze op de bloemenveiling heeft ontmoet, realiseert ze zich wat er mist in haar eigen leven. Voor het eerst is ze gedwongen om de pijnlijkste gebeurtenis uit haar verleden onder ogen te zien en te besluiten hoeveel ze durft te riskeren voor een tweede kans op geluk…

Mening Natasja:
De taal van bloemen, ach dat is toch niks voor mij dacht ik… Maar niks is minder waar. Het was erg interessant en apart. Je hoeft zeker al die soorten bloemen niet te onthouden als je leest en toch ga je op het eind (ebook) die bloemenlijst bekijken welke soort bloemen jij zou kiezen. Het verhaal over Victoria grijpt je van het begin af aan, maar zeker de lieve Elizabeth zal je niet meer vergeten. Toen het uit was wilde ik het vier punten geven, maar na een paar uur zat het boek nog steeds in mijn hoofd en ik denk ook niet dat je zo’n verhaal zomaar vergeet. Vandaar toch 5 sterren.

*****

Mening Viv (5-9-2011):
Wat een bijzonder boek, dit komt zeker in mijn favorietenlijstje!
Ik was in de boekwinkel op zoek naar een cadeau voor mijn schoonmoeder en stuitte op dit debuut van Vanessa Diffenbaugh. De cover en de samenvatting spraken me zo aan, dat ik het gelijk ook ben gaan lezen op mijn reader.
En het verhaal pakte me vanaf de eerste pagina. Ik ben gaan houden van de hoofdpersoon. Communiceren en sociale vaardigheden heeft zij nooit meegekregen. Vanaf haar tiende jaar leert ze om te communiceren via de taal der bloemen. Er ontstaat een prachtig verhaal en je ziet Victoria groeien van puber tot een jonge moeder. Er wordt niet gesproken over een vorm van autisme of hechtingsproblematiek, de schrijfster laat de interpretatie van het gedrag van Victoria over aan de lezer. Een echte aanrader. Een boek vol bloemen, onmacht, verdriet, liefde en vreugde. Dit boek heeft me nog niet losgelaten!

*****

Mening Marjon (5-9-2011):
De eerste 50 bladzijden kwam ik er niet goed in, het verhaal voelde een beetje ‘vreemd’. Maar omdat ik van Viv hoorde hoe mooi het is en omdat de vele beoordelingen dat ook aangaven, las ik door. En na bladzijde 50 was ik verloren. Ik kon het boek nog maar moeilijk wegleggen. Er was voor mij mij Asperger heel veel herkenning – al wordt er geen melding gemaakt van autisme. Haar manier van communiceren is heel bijzonder en ze overwint een aantal sociale gebreken. Prachtig en aan het einde had ik toch een brok in mijn keel. Wat een mooi boek!

*****

Mening Viv (nu):
Ik las dit boek ook al eens toen het in 2011 net was uitgekomen. En het is me altijd bijgebleven. Daarom wilde ik het graag eens herlezen. Ook dit keer raakte het verhaal van Victoria me zeer. Wat is het toch belangrijk om (moeder) liefde, hechting en warmte te krijgen in je jeugd. Victoria haar communicatie verloopt via de taal der bloemen. Op haar 18e komt ze na jaren in gezinshuizen gewoond te hebben op eigen benen te staan. Ze vindt werk bij een bloemiste. En gebruikt haar kennis van bloemen en de betekenis er achter om de juiste bloemstukken samen te stellen. De hoofdstukken wisselen af met de situatie als ze op 9 jarige leeftijd terecht komt bij pleegmoeder Elizabeth. Van haar leert ze alles over bloemen. De verhalen komen steeds meer samen. En de tijd bij Elizabeth blijft een belangrijke rol spelen in het leven van Victoria. Ze bloeit op en leert om liefde te ontvangen van Grant. En groeit uit van een puber tot een jonge moeder die nog veel te leren heeft. Het einde van het boek vond ik erg bijzonder.

*****

Natasja, Viv, Marjon en nog eens Viv 🙂

11 gedachten aan “De verborgen taal van bloemen”

  1. Prachtig boek, 1 van de bijzonderste boeken
    die ik ooit las. Gauw eens herlezen. En de bloemen
    Lijst vond ik ook iets toevoegen

    Groetjes Vivje

  2. Ik las dit boek ruim 2 jaar geleden. Hier mijn recensie van toen:

    De eerste 50 bladzijden kwam ik er niet goed in, het verhaal voelde een beetje ‘vreemd’. Maar omdat ik van Viv hoorde hoe mooi het is en omdat de vele beoordelingen dat ook aangaven, las ik door. En na bladzijde 50 was ik verloren. Ik kon het boek nog maar moeilijk wegleggen. Er was voor mij als Asperger heel veel herkenning – al wordt er geen melding gemaakt van autisme. Haar manier van communiceren is heel bijzonder en ze overwint een aantal sociale gebreken. Prachtig en aan het einde had ik toch een brok in mijn keel. Wat een mooi boek!

    Aantal sterren (maximaal 5): *****

    Ik ga het ook weer eens herlezen!

  3. Met mijn slaperige (?) en blonde hoofd had ik de naam van Tamara onder deze recensie gezet, maar het is toch echt een reactie van Natasja. Mijn excuses! Het is inmiddels aangepast!

    1. kan gebeuren joh :)….
      maar mooie reacties bij dit boek van iedereen ,ik gooi dit ebook dan ook niet zomaar weg kan altijd nog bloemen en de betekenis opzoeken 😉

  4. Ik las hem in 2011 en mijn recensie toen op de oude Uitgelezen was:
    “Wat een bijzonder boek, dit komt zeker in mijn favorietenlijstje!
    Ik was in de boekwinkel op zoek naar een cadeau voor mijn schoonmoeder en stuitte op dit debuut van Vanessa Diffenbaugh. De cover en de samenvatting spraken me zo aan, dat ik het gelijk ook ben gaan lezen op mijn reader.
    En het verhaal pakte me vanaf de eerste pagina. Ik ben gaan houden van de hoofdpersoon. Communiceren en sociale vaardigheden heeft zij nooit meegekregen. Vanaf haar tiende jaar leert ze om te communiceren via de taal der bloemen. Er ontstaat een prachtig verhaal en je ziet Victoria groeien van puber tot een jonge moeder. Er wordt niet gesproken over een vorm van autisme of hechtingsproblematiek, de schrijfster laat de interpretatie van het gedrag van Victoria over aan de lezer. Een echte aanrader. Een boek vol bloemen, onmacht, verdriet, liefde en vreugde. Dit boek heeft me nog niet losgelaten! “

  5. Ik heb dit boek vorig jaar gelezen en toevallig dacht ik afgelopen week aan dit boek om het nog eens te gaan herlezen binnenkort. Ik vond het prachtig.
    Ghita

Laat een antwoord achter aan Vivje Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.