Schrijver: Tatiana de Rosnay
Uitgever: Artemis & Co
Jaar: 2009
Aantal blz: 349
Over het boek:
Hoe goed ken jij je moeder? Adembenemende roman over familiegeheimen.
Antoine Rey heeft het perfecte cadeau voor de veertigste verjaardag van zijn zus bedacht: een lang weekend aan zee op het eiland Noirmoutier, waar hij en Mélanie in hun kinderjaren de vakanties doorbrachten. Hoewel ze fijne herinneringen hebben aan de eindeloze zomers, zijn beiden nooit meer teruggekeerd naar deze plek.
Antoine bevindt zich in een moeilijke periode van zijn leven: zijn werk als architect biedt weinig uitdaging meer en hij is verlaten door zijn vrouw van wie hij nog steeds houdt. Noirmoutier brengt vergeten herinneringen aan hun vroeg gestorven moeder naar boven en Mélanie komt tot een schokkende ontdekking. Het familiegeheim dat zij hiermee ontrafelt maakt Antoine kwetsbaar en onzeker. Zijn zus vindt dat hij het verleden moet laten rusten, zijn vader zwijgt en zijn puberende kinderen vragen zijn aandacht voor heel andere zaken. Dan ontmoet hij Angèle, die nieuwe betekenis geeft aan de woorden leven, liefde en dood.
Mening Marjon (17 juli 2010):
Een prachtig boek, een gevoelig boek ook. Het gaat over het leven, het leven zoals het wreed en mooi kan zijn en over een familiegeheim waarvan het uitkomen niet meer tegen te houden is. Máár
er zaten ook wat langdradige stukken in. Af en toe ging het verhaal over naar iets wat totaal niet met het verhaal zelf te maken had en mij alleen maar afleidde van het verhaal zelf. Jammer, want Tatiana is een goede schrijfster.
Over de fantastische service van de uitgever:
Ik las dit boek in Oostenrijk – had het al een half jaar in huis of zo – en had tot mijn schrik een soort van misdruk. Een verkeerde omschrijving, want de druk was wel goed, maar bij het binden van de katerns was iets mis gegaan. Eén katern zat er niet in en een ander zat er dubbel in. Het maakte het boek sowieso onleesbaar. Gelukkig had ik daar een buurvrouw die dat boek ook bij zich had en ik mocht de 33 missende bladzijden in haar boek lezen. Maar ik heb toch de uitgeverij gemaild vanuit Oostenrijk. En toen ik thuiskwam, wachtte mij een verrassing… Ze hebben me een nieuw (en uiteraard goed) exemplaar opgestuurd en als pleister op de wonde dit fantastische boek erbij gedaan. Ik had dat boek al, maar het gaat om het gebaar. Ik geef Hemelsleutels aan Ghita als ze het wil hebben, we zien elkaar binnenkort hopelijk toch 🙂
*****
Marjon.