Wat viel dit boek tegen. Heel enthousiast begon ik er aan. Ze heeft immers een fantastische schrijfstijl. En ja, dat zie je ook in dit boek terug. En ze weet ook als geen ander karakteromschrijvingen neer te zetten waar je U tegen zegt. Maar meer was het niet. Het is veel te langdradig en staat vol met niet relevante stukken tekst die er niet in moeten staan. Ze lijkt het principe te zijn vergeten dat je minstens de helft van wat je schrijft ook weer moet schrappen. Ik vond dat er geen doorkomen aan is. Ik las achteraf van anderen ook al hetzelfde, dat stelt me weer een beetje gerust. Al met al blijft het beleven van een boek iets heel persoonlijks.
Nee, ik heb het niet uitgelezen. Ik lees geen boeken tegen wil en dank, waarom zou ik? Aan lezen wil ik plezier beleven. En er zijn zoveel boeken en er is zo weinig tijd. Dit was een misser. Maar ze komt vast wel weer met een goed boek. Laten we eerlijk zijn; het moet voor haar heel moeilijk zijn om met iets ‘over the top’ zo goed te komen na het succes van Harry Potter. Maar ik ben het vertrouwen in Joanne Rowling nog niet verloren.
Ik ben heel benieuwd… Is hier iemand die het wel uitlas? En wat vond je van het boek? Laat het me weten!
Marjon.
Ja boeken genoeg, maar verwachtingen waren wel hoog natuurlijk bij deze JK Rowling 😉
Op naar het volgende boek dan maar. En wie geef je het ooit nog een kans 😉
Ik hoor om me heen dat het boek in het Engels wel goed is. Dus dan ga ik het misschien een keer in het Engels proberen!
Jammer dat dit boek zo tegenviel. Soms heb je dat met bepaalde boeken hè… Ik heb dat de laatste tijd ook een paar keer gehad en dan leg ik zo’n boek ook naast me neer, want ik ga (net als jij) niet een boek tegen m’n zin in lezen 😉
Een fijne dag!
liefs Insoon
Ik merk het altijd aan het feit dat ik het verder lezen steeds uitstel. Ik ben er dan ook makkelijk in hoor. Ik ken ook mensen die dan tegen heug en meug verder lezen. Zonde van je tijd toch!
Jij ook een fijne dag!
Liefs, Marjon.
ps Leuke (gr)avatar heb je!
Ik kreeg het boek kado, maar ik ben er nog niet aan toegekomen om het te lezen.
Oh ik ben heel benieuwd wat jij er van vindt!
Ik heb het boek in het Engels geluisterd en dat heb ik wel helemaal uitgeluisterd. Het langdradige begin is bedoeld om de karakters en hun eigenschappen en eigenaardigheden goed te leren kennen omdat die belangrijk zijn voor de gebeurtenissen in het verhaal. Ook kon ik me goed inleven in een dorpje/stadje in Engeland en hoe de Indiase mensen daar worden gezien door de lokale bevolking. Al met al vond ik het wel een leuk boek om te luisteren. Ik ga het ook nog eens lezen, om eens te zien hoe het dan op mij overkomt.
Ik ga het zeker nog eens in het Engels proberen. Ik denk dat dat toch scheelt. Luisterboeken werken gewoon niet voor mij. Ik word toch teveel afgeleid door zo’n stem.
Ik kan me wel voorstellen dat je afgeleid wordt door zo’n stem, sommige mensen kunnen gewoon niet voorlezen. Deze wel. Ene Dave Hollander of zoiets. En ik vind dat het ook iets toevoegt. Niettemin is dat heel persoonlijk. Soms vind ik alleen al de opname verschrikkelijk, hoe goed de voorlezer zijn werk ook doet. Dan klinkt het alsof ze in een douchecel aan het voorlezen zijn, en hoor je helemaal geen bijgeluiden van de omgeving. Da’s heel naar.
Maar goed, probeer de engelse maar eens, het begint in ieder geval pas interessant te worden als je op zo’n tweederde van het boek zit. Dan begin je te begrijpen waar het allemaal naar toe gaat in dat kleine dorpje in Engeland, en hoe verweven iedereen met iedereen is, en hoe juist ook in zo’n kleine omgeving mensen die uit een sociale onderklasse komen worden gediscrimineerd.
Het ligt niet zo zeer aan de soort stem, maar gewoon aan De Stem. Er zit een mens aan die stem verbonden, dus ook emoties. Die hoor ik door de stem heen en daarom heb ik er heel veel moeite mee. Denk ik. Maar met lezen geen problemen 😉
Ik sla deze maar over als ik zo de verhalen lees. Lijkt me ontzettend moeilijk om van de Harry Potter lijn af te stappen en iets nieuws en origineels neer te zetten als schrijfster.
Ze schrijft geweldig hoor. Daar ligt het niet aan. Ik ga het in het Engels gewoon nog eens proberen!
Als je iets als Harry Potter verwacht, dan kom je bedrogen uit, dat dan weer wel. Als je het kunt beschouwen als iets volkomen nieuws, dan zou het misschien interessant kunnen zijn. Ik wilde het in ieder geval gelezen hebben om te weten waarover anderen het hadden.
Ja, helemaal mee eens. Ik ben het ook niet gaan lezen met Harry Potter in mijn achterhoofd, maar wel met het idee dat ze goed kan schrijven. Daar moet je natuurlijk wèl voor openstaan anders hoeft ze nooit meer een boek uit te brengen.
Ik vind die emoties juist fijn. Sommige mensen lezen voor alsof ze een wiskundige verhandeling voorlezen. Je weet wel, zo’n stem die maar doordreunt terwijl je uit alle macht tegen de slaap vecht uit pure verveling. Dan haak ik dus af. Helemaal als er geen akoestiek van de ruimte te horen is. Dan zitten ze in zo’n opgepimpte studio, maatje douchecel, met rondom tapijt tegen de muren. Dan klinkt alles heel dof. Ik vind die emoties die iemand tijdens het voorlezen laat horen echt iets toevoegen.
Maar ik kan me ook prima voorstellen dat dat voor een ander helemaal averechts kan werken.
Had je als kind ook iemand die je voorlas, en vond je het toen wel leuk, of heeft het je nooit gelegen?
Nee, niet de emoties die men bij het voorlezen in de stem leggen, maar de eigen emoties die doorklinken in de stem. Iemand is op dat moment misschien wel heel vrolijk en moet iets verdrietigs voorlezen of andersom. Dat vind ik verwarrend.
Mijn ouders (vooral mijn moeder) heeft me eindeloos voorgelezen vroeger. Jip en Janneke waren mijn favoriet (en dat las ik later weer aan mijn neefje voor). Ik was als klein kind al stapelgek op boeken. Toen ik 6 was kreeg ik van mijn opa Ot & Sien in een luxe uitgave (met kleurenplaatjes). Dat heb ik zó gekoesterd! Dat boek heb ik nog 😀
Grrr, nu reageer ik overal met een door mij gekozen gravatar en dan zet ie op de log zelf weer dat paarse ding neer.