Auteur: Marcia Willett
Uitgever: Boekerij
Jaar: 2011
Bladzijden: 272
Over het boek:
De jonge schrijver Matt zou moeten genieten van zijn eerste bestseller, maar in plaats daarvan rouwt hij om de dood van zijn moeder en zit zijn relatie in het slop. Wat hem echter het meest dwarszit is de inhoud van een houten doosje dat zijn moeder hem heeft nagelaten. Het bevat al zijn jeugdfoto’s, maar Matt kan zich de kleren die hij op de foto’s aanheeft niet herinneren, evenmin als het speelgoed of de auto op de achtergrond. En waarom staat zijn zus Imogen er nooit op? Ook Lottie, die een soort peetmoeder voor hen is geweest na de dood van hun vader, kan hem geen helderheid verschaffen. Imogen krijgt op een dag de kans om het zomerhuis te kopen dat op Lotties landgoed in Exmoor staat, een charmant optrekje waar ze als kind al verliefd op was. Haar man wil echter niet zo ver van zijn veeartsenpraktijk wonen, en hun huwelijk komt onder druk te staan. Intussen ontdekt Matt stukje bij beetje het vreemde en tragische geheim dat al dertig jaar een schaduw over zijn leven werpt…
Mening Marjon (18-7-2012):
Haar boeken worden vergeleken met de boeken van een van mijn grootste favorieten: Rosamunde Pilcher. En ik begrijp heel goed waarom. Ze heeft datzelfde talent om je mee te trekken in een leven dat bepaald wordt door sfeer en menselijkheid en voor je het weet verlies je je er in. Dit boek vind ik tot nu toe het beste. Je gaat al gauw van de hoofdpersonen houden, al ben je de eerste 50 bladzijden nog aan het uitvogelen en onthouden hoe de onderlinge relaties liggen. Het einde is niet voorspelbaar en wel erg open, iets wat ik bij eerdere boeken ook al opmerkte. Van mij had er een epiloog bij gemogen, hoeveel fantasie ik zelf ook heb. Maar ik geef toch 5 sterren 😉
*****
Marjon.