Auteur: Lisa Tawn Bergren
Uitgever: VCL
Jaar: 2012
Bladzijden: 199
Samenvatting:
Krista heeft er bewust voor gekozen honderden kilometers van haar geboorteplaats vandaan te wonen. In de ogen van haar moeder was ze nooit goed genoeg en ze hebben nauwelijks nog contact met elkaar, wat Krista wel prima vindt. Totdat ze hoort dat haar moeder stervende is. Verrast door haar eigen emoties gaat ze terug naar huis om bij haar moeder te zijn in diens laatste dagen. Daar ontdekt ze iets verrassends over haar moeder… én over zichzelf.
Mening:
Dit boek laat weer eens zien dat haat en liefde wel erg dicht bij elkaar liggen. Krista voelt dat haar jeugd niet zo is als bij andere gezinnen en bouwt langzaam een muur om haar heen. Later als haar moeder alzheimer krijgt neemt ze een nog grotere afstand, haar moeder komt in een verpleegtehuis die ze in vijf jaar maar drie keer bezoekt, totdat ze hoort dat haar moeder stervende is. Het boek gaat van het verleden terug naar het heden en zo voel je wat Krista en haar moeder zoal mee hebben gemaakt. Het zit vol gevoelige momenten en heb ook stukjes met waterige ogen zitten lezen. Het geloof speelt op de achtergrond mee maar is niet storend. De titel vind ik ook erg goed gekozen. Ik kan niet anders zeggen dan een mooie gevoelige roman.
****
Natasja.
Ik heb zo’n 50 bladzijden van dit boek gelezen, maar vond het te confronterend. We zitten in zo’n moeizame en verdrietige periode dat ik dit soort boeken gewoon even niet moet lezen. Maar het blijft op mijn lijst staan.