Sovjetistan

 

Auteur: Erika Fatland
Uitgever: De Geus
Jaar: 2017
Bladzijden: 448

Over het boek:
Kazachstan, Kirgizië, Tadzjikistan, Turkmenistan, Oezbekistan. Fascinerende Centraal-Aziatische landen die in het Sovjet-tijdperk hun eigen identiteit kwijtraakten. Wat is er nog over van die Sovjet-invloed, nu ze al meer dan een kwart eeuw onafhankelijk zijn? De jonge antropologe en schrijfster Erika Fatland trekt naar het hart van Centraal-Azië en dringt diep door in deze samenlevingen. Ze ontmoet slachtoffers van bruidsroof, ze bezoekt de plaats waar de Sovjet-Unie nucleaire bommen testte, ze reist incognito door Turkmenistan en observeert hoe oude gebruiken botsen met de nouveau riche. Deze landen lijken in een ander tempo, een ander tijdperk te leven, langzaam bouwend aan hun toekomst. Een ongewoon en onvergetelijk reisverslag.

Mening Hans:
Sovjetistan is het laatste boek van de Noorse antropologe Erika Fatland. In Sovjetistan neemt Erika je mee door de vijf stanlanden in Centraal-Azië. In acht maanden tijd heeft Erika de landen aangedaan. De vijf landen zijn ontstaan na de val van de Sovjet-Unie

In het boek behandeld ze als eerste Turkmenistan en daarna Kazachstan, Tadzjikistan, Kirgistan en als laatste Oezbekistan. Ze vertelt over de geschiedenis van het nieuwe land, over de Sovjet-Unie tijd en hoe het land er tegenwoordig bij staat. Dit doet ze op een erg prettige manier met eigen ervaringen en voorzien van heel veel informatie. Het duizelde mij als informatiefreak voor mijn ogen. Het lezen duurde daarom veel langer dan bij een thriller, maar wel genoten van het boek.

In de inleiding geeft Erika aan dat Kazachstan het bekendste land is en dan vooral vanwege de film Borat. De rest van de landen die zijn ontstaan na de val van de USSR in 1991 zijn veel minder bekend. In Oost-Europa zijn er zes nieuwe landen bijgekomen: Estland, Letland, Litouwen, Wit-Rusland, Oekraïne en Moldavië. In Kaukasus drie: Georgië, Azerbeidzjan en Armenië en in Centraal-Azië zoals gezegd vijf: Kazachstan, Kirgistan, Oezbekistan, Tadzjikistan en Turkmenistan. Wat opvalt aan de landen is de dictactuur. De een is nog erger dan de andere en je kunt het je niet voorstellen hoe het leven daar is. Erika heeft geprobeerd dit toch over te brengen en dit is haar aardig gelukt.

Interessante stukken zijn de krater van Derweze, de val van de nieuwe president van Turkmenistan, Gurbanguly Berdimuhamedow, de omstreden Sovjet-atoomtestlocatie Semipalatinsk, de sjamaan Bifatima, de bruidroof in Kirgistan, de milieuramp rond het Aralmeer en het gevangenkamp in Karaganda, de Karlag, die behoorde tot de grootste in het Goelag-systeem. Naast deze stukken wordt er nog veel meer beschreven waarvan het meeste de moeite waard is en je raadt het al, ik ben enthousiast. Het is Erika Fatland weer gelukt om na het indringende ‘Een jaar zonder zomer’ Sovjetistan op de kaart te zetten.

*****

Hans.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.