Auteur: Rowan Coleman
Uitgever: Boekerij
Jaar: 2017
Bladzijden: 352
Over het boek:
Wat als je nog maar één kans had? Eén kans om een brief achter te laten voor degene van wie je houdt? Wat zou je schrijven? Tijdens haar nachtdiensten schrijft verpleegkundige Stella brieven voor haar patiënten. Daarin vertellen ze aan hun geliefden over hun gedachten, hun gevoelens, en over hun laatste wens. Soms staan er praktische tips in – hoe werkt een wasmachine? – en soms ouderlijk advies – hoe word je een goede vader? Stella belooft dat ze de brieven pas na hun dood zal versturen. Maar dan breekt ze die belofte: er is één brief waarvan ze vindt dat ze die op tijd moet posten, om iemand een laatste kans te geven op verzoening en een goede afloop…
Mening Viv:
Ik kwam dit boek toevallig tegen bij de bibliotheek en het verhaal sprak me wel aan. In het begin moest ik er wel even doorheen komen. Er zijn verschillende verhaallijnen. Maar naarmate je verder leest verweven deze steeds meer met elkaar. Erg bijzonder hoe de verpleegkundige Stella haar patiënten in het hospice helpt met het schrijven van brieven aan naasten, die ze dan pas verstuurt na hun overlijden. Een zwaar onderwerp zou je denken, maar het is geen zwaarmoedig boek. En er zitten ook levenslessen in: genieten van de kleine dingen in het leven en het is nooit te laat voor een tweede kans. Zeker een aanrader om te gaan lezen. Ik ben ook erg benieuwd naar haar andere boek “Boek voor mijn dochters”.
****
Viv.