Auteur: Suzanne Vermeer
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers
Jaar: 2017
Bladzijden:
Over het boek:
Psychologe Karin ter Duin krijgt op haar vijfendertigste te horen dat ze is geadopteerd. Haar biologische vader ligt op sterven en wil haar nog eenmaal zien, en dus vertrekt Karin samen met haar dove zoontje Sam naar de Canadese stad Ottawa. Op de dag van aankomst heeft echter niemand tijd voor haar. Iedereen is in rep en roer omdat een meisje uit The Glebe, de wijk waar haar familie woont, wordt vermist. De vijfjarige Liv Tremblay was met haar ouders en broertje aan het wandelen in een nabijgelegen natuurpark toen ze in een moment van onoplettendheid verdween.
Voordat ze het goed en wel in de gaten heeft, raakt Karin betrokken bij de zaak. En in de weken die volgen, verdwijnen er nog meer kinderen…
Mening Marjon:
Het is bekend dat achter Suzanne Vermeer de auteur Paul Goeken zat. Hij is inmiddels overleden maar er verschijnen nog steeds boeken van Suzanne Vermeer. Gelukkig maar, want wat heb ik van dit boek genoten. Ik kon het niet meer wegleggen, in de eerste plaats omdat het zo lekker wegleest, ik Karin onmiddellijk mocht en er toch steeds een vleugje spanning in zat. Vanaf het moment dat Karin hoort dat ze is geadopteerd en dat haar biologische vader haar wil ontmoeten is er een soort rollercoaster van gebeurtenissen. Karin heeft er eerst geen idee van, maar alles is terug te voeren naar een dubieus verleden. En dat maakt het juist zo spannend. Heerlijk boek! Wie deze boeken ook schrijft: blijf ze alsjeblieft schrijven!
*****
Marjon.
Twee boeken van Suzanne Vermeer gelezen, Noorderlicht en Het Chalet. Noorderlicht was nog geschreven door Paul Goeken, Het Chalet door iemand anders. Persoonlijk vond ik Noorderlicht erg goed, maar Het Chalet een stuk minder. Zo te lezen gaat het met de latere boeken toch weer beter.
Grappig hoe mensen boek zo verschillend kunnen ervaren. Ik gaf Noorderlicht toen maar 2 sterren. Ik heb Het Chalet niet gelezen. Misschien vind jij Winternacht ook helemaal niets.
Ik heb je mening over Noorderlicht gelezen en ik heb de post van mijzelf ook nog weer even gelezen. Ik zag het meer als een reisverslag en vond het zeker geslaagd. Later zijn we zelf ook nog naar die plekken geweest die genoemd zijn in het boek. Het Chalet was duidelijk van een minder niveau. Winternacht gaat over Canada en zal niet snel op mijn leeslijst komen.
Jouw liefde voor Zweden (en Scandinavië in het algemeen) en de reizen daarheen spelen natuurlijk mee 🙂
Mijn excuses voor de late reactie!