Auteur: Sara MacDonald
Uitgever: De Kern
Jaar: 2008 (oorspronkelijk 2003)
Bladzijden: 430
Over het boek:
Cornwall. Engeland. Het huis dat uitkijkt over de zee, wordt al drie generaties lang bewoond door de familie Tremain. Fred Tremain, de plaatselijke huisarts, vestigde zich na de Tweede Wereldoorlog in deze afgelegen streek, samen met zijn vrouw Martha. Hij koos onvoorwaardelijk voor haar, waardoor hij vervreemd raakte van zijn familie. Martha bloeide op inde geborgenheid die Fred haar bood en hun kinderen zijn inmiddels volwassen. Barnaby, hun goedaardige zoon, is dominee in het dorp, en hun oudste Anna, met wie ze altijd een moeizame relatie hebben gehad, is nu een hardwerkende en succesvolle advocaat. Anna’s dochter Lucy is de oogappel van Fred en Martha, en zij is graag bij haar grootouders in huis.
Wanneer Lucy papieren van vroeger ontdekt op zolder, komen er langbewaarde geheimen aan het licht die de rust verstoren. Maar de angst en dilemma’s uit de oorlog, die de familierelaties op de proef stellen, blijken de Tremains ook nader tot elkaar te kunnen brengen.
Mening Marjon (16 oktober 2008):
Toen ik de recensie van Lariekoek over dit boek las, wist ik dat ik het ook ‘moest’ lezen. Maar toen ik ontdekte dat het in de tegenwoordige tijd is geschreven, haakte ik af. Tot ik het afgelopen zaterdag voor maar 4,95 in de boekwinkel zag en ik het er op waagde. En nu ben ik nog helemaal ondersteboven. Want dit is niet zomaar even een roman, iets wat je even lekker gaat lezen. Dit is een heel diep verhaal, met de gruwelijkheden van de WOII en nog veel meer realiteit er in. Ik was vanaf de eerste bladzijde verloren en ging van de hoofdpersonen houden alsof het echte mensen waren. Met afgrijzen las ik hoe die WOII tot aan onze generatie kan doordringen, hoe het mensenlevens overhoop gooide, aantastte en voorgoed veranderde. Je kijkt door de ogen van de verschillende hoofdpersonen, ook door de ogen van een Nazi – zonder dat je neiging hebt hem te veroordelen. En heel wonderlijk komen alle verhaallijnen bij elkaar.
Er zit ondanks dat wat ik hierboven beschreef een fantastische sfeer in dit boek. Er is liefde binnen de familie van de hoofdrolspelers. Geen valse zoete liefde, maar echte liefde.
Wat een ongelofelijk prachtig, maar vooral ook eerlijk boek. En ik zou het 10 sterren geven als ik de kans had.
Inmiddels wacht er nog een boek van Sara MacDonald op me. Maar dat moet nog even wachten, anders ben ik er direct weer doorheen… 😉
*****
Marjon.